Emalia ceramiczna jest masą, której główny komponent stanowi tzw. fryta emalierska, powstająca w procesie mieszania, wypalania i szybkiego chłodzenia takich surowców naturalnych jak: kwarc, skaleń, soda, boraks, tlenki metali.
W kolejnym etapie produkcji emalii fryta mielona jest z mineralnymi barwnikami. Proces ten odbywa się w specjalnych młynach bez użycia dodatkowych substancji czy rozpuszczalników, a jedynym dodatkowym składnikiem jest woda.
W procesie produkcji szyldów, emalia nanoszona jest przez zanurzenie lub metodą natrysku na blachę o określonych parametrach rozszerzalności cieplnej, temperatury topnienia i grubości, a następnie wypalana w specjalnych piecach w temperaturze 800-900 st. C, gdzie łącząc się z produktem bazowym tworzy nowy, jednorodny materiał.
Emalia składa się w 100% z naturalnych surowców, jest przyjazna dla środowiska i podlega w 100% recyklingowi.
Oprócz zawiesiny, przechowywana może być w postaci proszku (jako tzw. premix), który po rozrobieniu z wodą staje się gotowy to użycia.
Nieco innym typem, jednakże zachowującym właściwości tej nanoszonej w tradycyjny sposób, jest emalia elektrostatyczna, stosowana głownie w przemyśle (ze względu na łatwość jej aplikacji na dużych i często nierównych powierzchniach).
Pochodnymi emalii ceramicznej są pasty emalierskie, używane w kalkomanii lub przy druku bezpośrednim (za pomocą sita) do tworzenia wymagających, skomplikowanych wzorów.